Aleksander Kakowski (ur. 5 lutego 1862 w Dębinach, zm. 30 grudnia 1938 w Warszawie) – polski biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1913–1938, ostatni prymas Królestwa Polskiego – w latach 1925–1938, kardynał prezbiter od 1919. Członek Rady Regencyjnej w latach 1917–1918.
Pochodził z drobnej szlachty mazowieckiej, ród Kakowskich wywodził się z miejscowości Kaki Mroczki w powiecie przasnyskim.
Uczęszczał do szkoły elementarnej w Przasnyszu. W 1878 ukończył gimnazjum w Pułtusku. Wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie, następnie do Akademii Duchownej w Petersburgu i Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. 30 maja 1886 roku otrzymał święcenia kapłańskie w Warszawie z rąk abpa Wincentego Teofila Popiela.
Od 1887 był wykładowcą teologii i literatury polskiej w seminarium duchownym w Warszawie. W 1901 został kanonikiem warszawskim, następnie prałatem. W 1910 uzyskał stopień doktora teologii na Akademii Duchownej w Petersburgu.
22 czerwca 1913 uzyskał sakrę biskupią w Sankt Petersburgu z rąk bpa Stanisława Zdzitowieckiego. 14 września 1913 odbył ingres do archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie. 28 listopada 1919 konsekrował nuncjusza apostolskiego abpa Achillesa Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI. 15 grudnia 1919 kreowany kardynałem.
Urząd Gminy Przasnysz pracuje:
od poniedziałku do piątku w godz. 8.00 - 16.00
